Αν αυτή η αλήθεια ανήκει στις ανάγκες της υλικής διαβίωσης, τότε η δύναμη του Διαλογισμού είναι ασθενική και περνά συνήθως απαρατήρητη. Δεν παύει όμως να υπάρχει. Υπάρχει και γεννά κοινωνικά πρότυπα, πολιτικά συστήματα, επιστήμες και τεχνολογίες και ότι συγκεκριμένο ή αφηρημένο ενέχουν οι έννοιες της επιβίωσης και της συμβίωσης.
Σε πιο ψηλό στάδιο διανοητικής προσπάθειας, ο άνθρωπος  αναπτύσσει το φιλοσοφικό στοχασμό. Διερευνά την αλήθεια ηθικών διανοημάτων, όπως η έννοια της ελευθερίας, της αγάπης, της ευσπλαχνίας, της δικαιοσύνης, ακόμα και της ίδιας της αλήθειας. Σ’ αυτό το στάδιο,  η δύναμη του Διαλογισμού ισχυροποιείται και δωρίζει τις πρώτες απαντήσεις στις υπαρξιακές του ανησυχίες.
Κάποτε όμως και αναπόφευκτα, ο νους επιχειρεί την υπέρβαση. Την υπέρβαση έναντι των φαινομένων και των νόμων που ορίζουν οι πέντε γήινες αισθήσεις. Περισσότερο ακόμα, την υπέρβαση έναντι της φθοράς και της θνητότητας που φαίνονται να είναι ο κλήρος του ανθρώπου. 

Ο Υπερβατικός Διαλογισμός είναι η δύναμη του ανθρώπινου νου να ταξιδέψει πέρα από το χρόνο και το χώρο, ψηλότερα από τις συμβατικές διαστάσεις του ορατού κόσμου και να ζητήσει απαντήσεις σε προαιώνια ζητήματα: Ποιος είμαι; από που έρχομαι; που πάω; γιατί υπάρχω; υπάρχει μοίρα; μπορώ ν’ αλλάξω τα συμβάντα στη ζωή μου; μπορώ να γίνω αθάνατος;
Στην προσπάθειά του αυτή, ο άνθρωπος επιχειρεί συχνά να εδραιώσει μια μορφή επικοινωνίας με ανώτερες δυνάμεις που ίσως μπορέσουν να του απαντήσουν στα αρχέγονα αυτά ερωτήματά του. Εκείνο που δεν είναι ποτέ βέβαιος είναι το κατά πόσον επικοινωνεί πραγματικά με αυτές τις δυνάμεις και αν έτσι έχουν τα πράγματα τι μορφή μηνυμάτων μπορεί να ανταλλάξει μαζί τους.
Όπως όμως και να το ερμηνεύσει κανείς, φυσικά ή μεταφυσικά, το όλο θέμα του Υπερβατικού Διαλογισμού χαρίζει στο νου απροσδόκητη έμπνευση και αφύπνιση και προσφέρει απαντήσεις!