|
Ο νους γνωÏίζει Ï„o αληθινό,
Η ψυχή γνωÏίζει το σωστό,
Το σώμα γνωÏίζει το Ï€Ïαγματικό.
Είναι γνωστή η φυσική αÏχή που λεει ότι σε Îνα σÏνολο όντων, η συντονισμÎνη και συλλογική τους Ï€Ïοσπάθειας είναι πάντα Ï€Î¿Î»Ï Î¹ÏƒÏ‡Ï…ÏότεÏη από την απλή συγκÎντÏωση της κάθε ατομικής Ï€Ïοσπάθειας.
Αν στο σÏνολο των όντων φανταστοÏμε το σÏνολο των ικανοτήτων της ανθÏώπινης ÏπαÏξης τότε καταλαβαίνουμε ότι, τα επιτεÏγματα από κάποιον που Îχει συντονίσει Îστω κατά 10% όλες του τις ικανότητες, είναι Ï€Î¿Î»Ï Ï€Î¹Î¿ θεαματικά από κάποιον που Îχει αναπτÏξει κατά 100% μια ή δÏο μόνο ικανότητες. Κι εκείνος που Îχει μάθει να κÏατά ευθυγÏαμμισμÎνες αυτÎÏ‚ τις ικανότητες πάνω στο επίκεντÏο μιας Ï€Ïοσπάθειας, είναι αυτός που απολαμβάνει τον θÏίαμβο της επιτυχίας.
Μας ενδιαφÎÏει λοιπόν να εκδηλώνονται με τον καλÏτεÏο δυνατό Ï„Ïόπο και πάντα σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες, όλες οι ξεχωÏιστÎÏ‚ ικανότητες που Îχει Îνας άνθÏωπος.
Η τεχνική είναι πάÏα Ï€Î¿Î»Ï Ï€Î±Î»Î¹Î¬, υπάÏχουν στοιχεία Ï„Îτοιας παιδείας από την αÏχαιότητα, και βασίζεται στη θεώÏηση ότι ο άνθÏωπος είναι Ï„Ïιπλός στις εκδηλώσεις του, δηλαδή κάθε του ενÎÏγεια διακÏίνεται στη φυσική, τη ψυχική και τη διανοητική δÏάση. Με τις Ï„Ïεις αυτÎÏ‚ διακÏιτÎÏ‚ λειτουÏγίες ο άνθÏωπος διαχειÏίζεται γνωστά και άγνωστα πεÏιστατικά στη ζωή του.
Όμως, για να γίνει ΚÏÏιος αυτών των εκδηλώσεων, χÏειάζεται η εναÏμόνιση δÏο αντιθÎτων Ïευμάτων που κÏÏβει μÎσα του, της Ï€Ïοσωπικότητας και της ατομικότητας, της επικοινωνίας του δηλαδή Ï€Ïος τα Îξω και της επικοινωνίας του Ï€Ïος τα μÎσα.