ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ » ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ (m)

Συμπληρώστε για τον Υπερβατικό Διαλογισμό την αντίστοιχη φόρμα εγγραφής σήμερα για να μπορέσετε και σεις να μας στείλετε τα σχόλια και τις ερωτήσεις σας. Η συμμετοχή αυτή είναι δωρεάν. Τα προσωπικά σας στοιχεία δεν ανακοινώνονται στους πίνακες των απαντήσεων αλλά μόνο το περιεχόμενο της τοποθέτησής σας, το οποίο θα μπορούσε να ενδιαφέρει και άλλους επισκέπτες της ιστοσελίδας.
Χρησιμοποιήστε τη φόρμα συζήτησης για να μπείτε και σεις στη συζήτηση.

 

09305
 
dv101
Πως μπορεί ο άνθρωπος να «ÎµÎ¼Î²Î±Î¸ÏÎ½ÎµÎ¹ όσο επιθυμεί» στην αλήθεια αφού περιορίζεται συνήθως από τις φυσικές του ατέλειες; Πως ορίζεται στον διαλογισμό η «Î±Î»Î®Î¸ÎµÎ¹Î±»; Είναι μία και μοναδική για κάθε ερώτημα ή υπάρχουν πολλές αλήθειες;
 
<EsoPhos>
Αν ο διαλογισμός (ο κάθε τύπος) είχε δικό του ορισμό της αλήθειας, τότε ήδη θα υπήρχαν πολλές αλήθειες για το ίδιο ερώτημα. Αυτό θα ήταν ασυμβίβαστο με την παγκόσμια παραδοχή ότι εντέλει η αλήθεια είναι μία και μοναδική για κάθε ερώτημα. Αυτές που εμείς λανθασμένα ονομάζουμε διαφορετικές αλήθειες ή επιμέρους αλήθειες δεν είναι άλλο από τις προσωπικές μας βιωματικές συλλήψεις. Επομένως μιλάμε για τη δική μας «Î¼Î±Ï„ιά» πάνω σε κοινό «ÏƒÎºÎ·Î½Î¹ÎºÏŒ», που ήδη γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να είναι αντικειμενική αφού επηρεάζεται από την εσωτερική μας προδιάθεση. Δεν υπάρχουν φυσικές ατέλειες που μας εμποδίζουν να εμβαθύνουμε στην αλήθεια αλλά εσωτερικές αναστολές (προκατάληψη, αμφιβολίες, φοβίες, πεποιθήσεις κλπ) που σταδιακά μαθαίνουμε να αφαιρούμε στο μέτρο που αντέχουμε. Άρα εμβαθύνουμε όσο επιθυμούμε.
 
09304
 
ek101
Γιατί να λέμε ότι ο διαλογισμός είναι μια απωθημένη δύναμη στον άνθρωπο και όχι μια δύναμη που εμφανίστηκε κάποια στιγμή και από τότε σταδιακά καλλιεργείται και εξελίσσεται; Υπονοεί αυτό τη γνωστή θέση κάποιων δασκάλων ότι ο άνθρωπος είχε κάποτε πολλές πνευματικές ικανότητες που για κάποιο λόγο έχασε ή του «Î±Ï†Î±Î¹ÏÎ­Î¸Î·ÎºÎ±Î½»;
 
<EsoPhos>
Είναι διαφορετικό να χάνεις μια ικανότητα και διαφορετικό να σου την αφαιρούνε. Η παραδοχή ότι κάποτε αφαιρέθηκαν από τον άνθρωπο ικανότητες, κυρίως πνευματικές, μας βάζει στο σκεπτικό ότι εντέλει ο άνθρωπος είναι υποτελές ον έναντι άλλων που αποφασίζουν για λογαριασμό του. Μας αρέσει αλήθεια ένα τέτοιο σενάριο; Που βρίσκονται αυτοί που αποφάσισαν ή ίσως εξακολουθούν να αποφασίζουν για τον άνθρωπο; Πολύ εύκολα μεταβιβάζουμε τις ευθύνες μας σε κακεντρεχείς επικυρίαρχους, το συνηθίζουμε όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, όμως το να είναι και αόρατοι και υπερφυσικοί, αυτό φτάνει τη δεισιδαιμονία. Για ότι μας συμβαίνει είμαστε υπεύθυνοι μόνον εμείς.
Έτσι μπορούμε με ασφάλεια να ισχυριστούμε ότι ο σκεπτόμενος άνθρωπος, με την εμφάνισή του στον πλανήτη μας είχε και την ικανότητα του διαλογισμού. Γιατί; Για να σταθεροποιηθεί ένα χαρακτηριστικό σ’ ένα έμβιο είδος χρειάζονται πολλές (ίσως χιλιάδες;) γενιές προσπάθειας και ικανός αριθμός μελών του να το χρησιμοποιεί. Άρα, όταν φτάσει να είναι χαρακτηριστικό του είδους, είναι και ικανότητα ολοκληρωμένη. Από κει και πέρα αυτό που καλλιεργείται και βελτιώνεται είναι η άσκηση της ικανότητας. Όταν λοιπόν μια ικανότητα ασκείται ασθενικά, φαίνεται σαν χαμένη όμως στην πραγματικότητα είναι απωθημένη. Όταν ασκείται επιδερμικά τότε έρχονται βραχύβια αποτελέσματα. Όταν όμως η εφαρμογή της είναι λαμπρή, τότε έχουμε επινοήματα και έργα αιώνια. Ο σκεπτόμενος άνθρωπος έχει παρουσιάσει λαμπρά πνευματικά επινοήματα και έργα, πολλές φορές από το απώτατο παρελθόν μέχρι σήμερα. Επομένως η ικανότητα να διαλογίζεται είναι χαρακτηριστικό του είδους του (γιατί κάθε πνευματικό επίτευγμα συνδέεται και με κάποιο είδος διαλογισμού). Από την άλλη, όποτε η υλική ευδαιμονία τον αποκοιμίζει, πολύ πρόθυμα παραδίδεται στην πνευματική νωθρότητα. Τότε όμως η διαλογιστική του ικανότητα απωθείται.
 
09303
 
sd101
Λέγεται ότι ο άνθρωπος έχει κοιμισμένες περισσότερες αισθήσεις από τις πέντε (μιλάμε συχνά για έκτη αίσθηση, διαίσθηση κλπ.), συνδέονται αυτές με την Υπερβατική Επικοινωνία;
 
<EsoPhos>
Κάθε είδος, άρα και το ανθρώπινο, υπάρχει και διαιωνίζεται ακολουθώντας ένα «Ï€ÏÏŒÏ„υπο», ίσως «Î±ÏÏ‡Î­Ï„υπο» να λέγαμε πιο σωστά. Το αρχέτυπο αυτό ενυπάρχει σαν ρίζωμα μέσα στον γενετικό κώδικα κάθε πλάσματος, είναι πλήρες και αμετάβλητο στα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του (το κβάντουμ μέσα στο τοτούμ). Στη διάρκεια της εξελικτικής του πορείας, το είδος βελτιώνει τα χαρακτηριστικά του αλλά ποτέ δεν τα αντικαθιστά με άλλα. Αν το κάνει αυτό, τότε μεταλλάσσεται σε ένα νέο είδος. Μέχρι στιγμής καμιά ένδειξη δεν φαίνεται να υπάρχει ότι το ανθρώπινο αρχέτυπο περιλαμβάνει περισσότερες από πέντε αισθήσεις, έστω και προς το παρόν αδρανείς. Ωστόσο τα πάντα συνηγορούν πως ο άνθρωπος διαθέτει πέντε πολυδιάστατες αισθήσεις, που δεν περιορίζονται μόνο στον παρόντα χώρο και χρόνο, γι' αυτό και συγκρινόμενες με εκείνες των ζώων (τα οποία τις εστιάζουν αποκλειστικά στον άμεσο χώρο και χρόνο) φαίνονται πιο ασθενικές, όμως η αλήθεια είναι ότι είναι πιο εκλεπτυσμένες και μάλλον απεριόριστες. Η Υπερβατική Επικοινωνία ευρύνει μεν τις πέντε αισθήσεις και προς άλλες ποιότητες αντίληψης, όμως δεν τις πολλαπλασιάζει αριθμητικά ούτε τις διαστρέφει εκτός πραγματικότητας.

09302
 
mt101
Ποια είναι η καλύτερη ώρα για να κάνει κανείς διαλογισμό; Και για να προχωρήσει στον υπερβατικό διαλογισμό πρέπει προηγουμένως να έχει λύσει τα επιβιωτικά του προβλήματα ή τέλος πάντων να μην τον απασχολούν υλικές ανάγκες;
 
<EsoPhos>
Δεν υπάρχει καλύτερη ώρα με την έννοια του εικοσιτετραώρου. Θα μπορούσαμε ίσως να πούμε ότι υπάρχει καλύτερη ώρα με την έννοια της ψυχικής διάθεσης, πότε δηλαδή νοιώθουμε έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Όμως το ζητούμενο δεν είναι τότε που έχουμε αυτή τη διάθεση, απλά να σταματήσουμε κάθε άλλη δραστηριότητα και να ασχοληθούμε με το διαλογισμό. Μπορούμε και πρέπει να μάθουμε να διαλογιζόμαστε παράλληλα με οποιαδήποτε δραστηριότητα, ανάμεσα στα «Î½ÎµÎºÏÎ¬» διαστήματα της εγρήγορσής μας. Όταν δεν το κάνουμε αυτό (συνήθως δεν το κάνουμε), τα νεκρά διαστήματα γεμίζουν με ένα καταιγισμό επαναλήψεων από σκέψεις που έχουν «ÎºÎ¿Î»Î»Î®ÏƒÎµÎ¹» πάνω σε ένα πρόβλημα. Αυτό βέβαια δεν είναι ότι καλύτερο μας συμβαίνει. Κατά συνέπεια οι υλικές και επιβιωτικές ανάγκες μας μπορούν να αντιμετωπίζονται παράλληλα με τη διαλογιστική μας ενέργεια και με πολύ πιο θετική εξέλιξη όταν είναι υπερβατική.

09301
 
mk101
Υπερβατικό διαλογισμό κάνουμε μόνο όταν θέλουμε απαντήσεις σε υπαρξιακά ή συμπαντικά ζητήματα; Και που τον απευθύνουμε; Αν δεν είναι βέβαιο ότι επικοινωνούμε πραγματικά με ανώτερες δυνάμεις τότε τι αξία έχει μια υπερβατική επικοινωνία;
 
<EsoPhos>
Η «Ï…πέρβαση» που υπονοεί η Υπερβατική Επικοινωνία είναι –πρέπει να είναι– πραγματική. Να στραφεί δηλαδή ο νους μας πέρα από τα όρια της προσωπικής μας και ατομικής μας τάξης, με άλλα λόγια πέρα από τις δεσμεύσεις του χώρου και του χρόνου που έχει μάθει μέχρι στιγμής να αναγνωρίζει. Το κίνητρο για μια τέτοια εκτύλιξη μας το δίνουν τα ερωτήματα που θέτουμε και ο τρόπος που τα διατυπώνουμε. Μη ξεχνάμε το γνωστό: «Î· μισή απάντηση κρύβεται στην ερώτηση». Αν τα ερωτήματα είναι υπερβατικά (συνήθως είναι τα υπαρξιακά και τα συμπαντικά) τότε αναμοχλεύουν και την υπερβατική απάντηση. Φυσικά, το «ÎºÎ±Î½Î¬Î»Î¹» επικοινωνίας που είναι πρόθυμο να απαντήσει σ’ αυτά τα ερωτήματά, είναι και συναφές με μας και ευρύτερο από μας. Ακούει σε πολλά ονόματα όπως ανώτερος νους, ανώτερος εαυτός, συλλογικό ασυνείδητο, παγκόσμια ψυχή, διαχρονική οντότητα, κάθε σχολή έχει δώσει και ένα όνομα. Αυτό λοιπόν το κανάλι θα αναζητήσει την απάντηση στην πιο κατάλληλη πηγή με την οποία μπορεί να συνδεθεί. Και φαίνεται ότι έχει τη δύναμη να συνδέεται και με άλλους νόες που ίσως βρίσκονται σε ανώτερο στάδιο από εμάς και ίσως γνωρίζουν περισσότερα από μας. Το βέβαιο είναι ότι οι απαντήσεις που «Ï€Î±Î¯ÏÎ½Î¿Ï…με» σχηματίζονται μέσα στο μυαλό μας συνδυάζοντας αρχέτυπα (λόγου και εικόνας) που ήδη βρίσκονται μέσα μας. Άρα χρειάζεται εκπαίδευση να ξεχωρίζουμε το συμβολικό από το κυριολεκτικό και τα σημαινόμενα από τα σημαίνοντα. Το βέβαιο επίσης είναι ότι όλη αυτή η εξάσκηση (ακόμα κι αν πιστέψουμε αυτούς που ισχυρίζονται ότι όλα είναι μόνο ηλεκτροχημικές συνάψεις του εγκεφάλου μας) τελικά οξύνει το νου μας με εμπνευστική δύναμη, πράγμα ιδιαίτερα επιθυμητό και χρήσιμο.

 

πάνω